Ukazała się niewielka książeczka “Tu byli Polacy. Rzecz o Carewodarze – Prawdyne. Kiedyś polskiej wsi (1846-2021)”.
Nie jest ona dostępna w zwyczajnej sprzedaży. Jest to książka-cegiełka, z której dochód przeznaczony będzie na potrzeby prowadzonej przeze mnie pracy duszpasterskiej na Południu Ukrainy. Osoby, które chciałyby otrzymać książkę, proszę o kontakt mailowy: misjeukraina@gmail.com albo przez Facebooka (Messengera) Facebook. Na wskazany przez Państwa adres zostanie wysłana książka.
Ofiarę można wpłacić na rachunek nr:
55 2030 0045 1130 0000 1092 7590 (PLN)
lub
IBAN: PL06 2030 0045 3130 0000 0191 5530 (EUR)
BIC/SWIFT: PPABPLPKXXX
(Dla Państwa orientacji koszt wydania 1 egz. z wysyłką to ok. 30 zł.)
W najbliższych miesiącach ukaże się również przekład na j. ukraiński, który aktualnie przygotowuje Pani Wiktoria Jaworska z Kijowa.
SPIS TREŚCI
Wprowadzenie
Rozdział I
Kim byli pierwsi Carewodarcy?
Rozdział II
Między legendą i prawdą – powstanie i rozwój kościoła w Carewodarze.
Rozdział III
O powstaniu prawosławnej cerkwi św. Michała archanioła i słów kilka o samej wiosce.
Rozdział IV
Kaplica Sawunów i o tym, jak kradło się konie.
Rozdział V
Stare fotografie. Codzienność przełomu XIX/XX wieku.
Rozdział VI
Głód, którego mogłoby nie być (1932–1933) i późniejszy głód czasu wojny.
Rozdział VII
Polak- katolik w trudnych latach trzydziestych. Przemilczani męczennicy.
Rozdział VIII
Czasy wojenne. Ze wspomnień babci Hali.
Rozdział IX
Drugie życie parafii. Lata dziewięćdziesiąte i dwutysięczne.
Zakończenie
“W tym roku upływa 175 lat od przybycia pierwszych Polaków do Carewodaru – dziś na mapach oznaczanego jako Prawdyne. […] Przez dziesięciolecia tutejsi mieszkańcy, mając po ludzku ciężkie warunki, starali się uczynić to miejsce zdatnym do życia. Doświadczali nieraz piekącego słońca Południa Ukrainy, susz oznaczających klęski głodu, poczucia zapomnienia przez świat. […] Doczekali się względnej stabilności ekonomicznej. I przyszedł złowrogi wiek XX – rewolucja, bolszewizm, kolektywizacja, głodomór, akcja „antypolska” z prześladowaniami, rozstrzelania niewinnych ludzi, wojna ze wspomnieniem okrutnych Rumunów i czasy sowieckie. Za tymi ostatnimi niektórzy paradoksalnie tęsknią, bo wydawały im się sprawiedliwsze od trudów, które dziś przeżywają…”.
(Fragment ze Wstępu Autora).
