Tak, rozpoczął się Wielki Post. Dziś po raz pierwszy w tym roku zabrzmiała rzewna melodia Gorzkich Żali…
Cóż rzec? Dokonaliśmy lekkich zmian w wystroju prezbiterium. Ołtarz został cofnięty nieco w głąb. Dzięki temu kapłan i wierni zwrócili się w jednym kierunku, w stronę Krzyża i ku żywej obecności Boga w Eucharystii. Dla mnie jest to głęboki znak wspólnoty skoncentrowanej na Jezusie, nie zaś na samej sobie. Prosta dekoracja z prawej strony wskazuje na potrzebę odnowienia się w Miłosiernym Jezusie, w sakramencie pokuty…
Od strony duszpasterskiej kontynuujemy obecne już dzieła. Z racji roku św. Józefa, w każdą sobotę, w trakcie liturgii jest głoszona okolicznościowa konferencja w oparciu o dokument papieża Franciszka Patris corde. Poza tym bez zmian – chór, katecheza, język polski… Chorzy. To, co powoli owocuje w parafii, to obecność na miejscu kapłana. Do otwartego kościoła (albo do księdza) w ciągu dnia przychodzi coraz więcej osób, nie koniecznie katolików.
Dzięki środkom pozyskanym z fundacji Kirche im Not kontynuujemy prace remontowe wewnątrz świątyni. Powstało już na parterze dopełnienie zaplecza duszpasterskiego dla naszych parafian (aneks kuchenny i łazienka), zaś na chórze lada dzień zostaną zamontowane drewniane balaski. Jak zawsze polecamy modlitwie naszych dobrodziejów. Dzięki Wam nasza parafia żyje!
